Scheikunde heb ik altijd een interessant vak gevonden. Scheikunde is overal om ons heen, en ik was nieuwsgierig naar de chemie achter allerlei dagelijkse gebeurtenissen. Bv Waarom is de ene stof gezond en de andere niet, wat gebeurt er bij voedselbereiding, hoe kan alcohol uit suiker worden gemaakt, wat zijn plastics en waarom breken ze niet af, hoe kan uit één grondstof zulke totaal verschillende stoffen ontstaan…
In 1988 heb ik mijn studie levensmiddelen chemie afgerond. Tijdens de studie heb ik ook mijn eerstegraad lesbevoegdheid scheikunde gehaald.
Na mijn studie ben ik aangenomen op de Wageningen Universiteit. Bij Huishoud- en consumentenstudies heb ik negen jaar gewerkt, als docent technische vakken en als onderzoeker.
Bij een consumentenorganisatie waar ik vervolgens heb gewerkt als medewerker, en later als directeur, heb ik veel profijt gehad van mijn chemische achtergrond. Hier was het belangrijk om kennis te vertalen in begrijpelijke taal.
In mijn vrije tijd heb ik met plezier veel vrijwilligerswerk met kinderen gedaan. In 2005 heb ik daarom besloten om een baan in het onderwijs te gaan zoeken. Na een paar jaar scheikunde en biologielessen ben ik drie jaar verbonden geweest aan een huiswerkinstituut. Hier begeleidde ik exacte vakken en economie voor reguliere leerlingen, maar ook voor leerlingen met leerproblemen die zich zelfstandig voorbereiden op het staatsexamen.
Terug in het klassikale onderwijs heb ik deze ervaring gebruikt. Ik ben steeds meer van het onderwijs en de leerlingen gaan genieten. De laatste 8 jaar heb ik scheikunde gegeven in het speciaal onderwijs, hier waren veel leerlingen met een stoornis in het autisme spectrum. In het speciaal onderwijs is de noodzaak om duidelijk en helder uit te leggen extra belangrijk.
Deze kennis gebruik ik nu bij het privé begeleiden van leerlingen. Door de combinatie van vakkennis en een brede pedagogische ervaring kan ik leerlingen gericht en persoonlijk begeleiden.
